سخنان گوهربار از سعدی شیرازی

       

هر چه نپاید، دل‏بستگی را نشاید.

- ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند.
- خانه دوستان بروب و درِ دشمنان مکوب.
- اگر شب‏ها همه قدر بودی، شب قدر بی‏قدر بودی.
- صد چندان که دانا را از نادان نفرت است، نادان را از دانا وحشت است.
- هر که را زر در ترازوست، زور در بازوست.
- از نفس‏پرور، هنروری نیاید و بی‏هنر، سروری را نشاید.
- هر که بر زیردستان نبخشاید، به جور زبردستان گرفتار آید.
- همه کس را عقل خود به کمال نماید و فرزند خود به جمال.
- مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید
- دوستی را که به عمری فرا چنگ آرند، نشاید که به یک دم بیازارند.
- شیطان با مخلصان برنمی‏آید و سلطان با مفلسان.
- هر که در زندگی، نانش نخورند، چون بمیرد، نامش نبرند.
- هر که با بدان نشیند نیکی نبیند.
- رأی بی‏قوت، مکر و فسون است و قوّت بی‏رأی، جهل و جنون.
- قدر عافیت کسی داند، که به مصیبتی گرفتار آید.
- ملوک از بهر پاس رعیّتند، نه رعیت از بهر طاعت ملوک.
- مال از بهر آسایش عمر است، نه عمر از بهر گرد کردن مال. 
- خشم بیش از حد گرفتن، وحشت آرد و لطف بی‏دقت، هیبت ببرد
- برادر که در بند خویش است، نه برادر و نه خویش است.
- عالم ناپرهیزکار، کور مشعله‏دار است
- هنر، چشمه زاینده است و دولت پانیده.
ـ هر که خیانت ورزد، پشتش از حساب بلرزد، و آن را که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است
ـ دوستان، به زندان به کار آیند که بر سفره، همه دشمنان، دوست نمایند.
- منشین تُرُش از گردش ایام که صبر  تلخست ولیکن بر شیرین دارد
ـ هرکه خدای را عزوجل، بیازارد تا دل خلقی به دست آرد، خداوند تعالی همان خلق را برو گمارد تا دمار از روزگارش برآرد.
- اگر بمرد عدو، جای شادمانی نیست  که زندگانی ما نیز جاودانی نیست  
-بزرگش نخوانند اهل خرد   که نام بزرگان به زشتی برد
- هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمردبی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد
ـ شکر آنکه به مصیبتی گرفتارم، نه به معصیتی

سخنان زیبا از بزرگان جهان

صاحب همت در پیچ و خم های زندگی، هیچ گاه با یاس و استیصال رو به رو نخواهد شد. (ناپلئون)

کار و کوشش ما را از سه عیب دور می دارد، افسردگی، دزدی و نیازمندی. (ولتر)

بیش از حد عاقل بودن، کار عاقلانه ای نیست. (مثل فرانسوی)

جواهر بدون تراش و مرد بدون زحمت ارزش پیدا نمی کنند. (مثل چینی)

از دشمن خودت یکبار بترس و از دوست خودت هزار بار. (چارلی چاپلین)

مطالعه ی کتابهای خوب مکالمه با مردمان شرافتمند گذشته است.(دکارت)

علت هر شکستی عمل کردن بدون فکر است. (الکس مکنزی)

بدبختی انسان از جهل نیست از تنبلی است. (دیل کارنگی)

آنچه ما بکاریم درو می کنیم و سرنوشت ما را به جزای کارهایمان خواهد رسانید. (اپیکوس فیلسوف)

انسان فرزند کار و زحمت خویش است. (داروین)

ای برادر تو همان اندیشه ای.........ما بقی را استخوان و ریشه ای (مولانا)

اشخاص بزرگ و با همت به کوه مانند، هر چه به ایشان نزدیک شوی عظمت و ابهت آنان بر تو معلوم شود و

مردم پست و دون همانند سراب مانند که چون کمی به آنان نزدیک شوی به زودی پستی و ناچیزی خود را بر تو آشکار سازند. (گوته)